Maak kennis met de inspirerende zus Funmi Lijadu...
Funmi Lijadu is een schrijver en collagekunstenaar die verhalen belicht die minder gehoord worden. Ze is betrokken bij de mensheid, de geschiedenissen die tot ons heden hebben geleid, en het bedenken van betere toekomsten. Ze studeert aan de Universiteit van Edinburgh en zit in haar laatste jaar Engelse literatuur terwijl ze haar freelance carrière in journalistiek en kunst nastreeft.
Je werk draait om intersectionele sociale kwesties, vaak gericht op het racisme dat zwarte vrouwen ervaren. Wat inspireerde je om een standpunt in te nemen over deze kwesties en hoe denk je dat zwartheid het menstruatiewelzijn beïnvloedt?
Ik voel me geïnspireerd om me uit te spreken over kwesties omdat ik geloof dat de positie van mensen die zich identificeren als vrouw in de wereld van vandaag nog steeds onacceptabel en frustrerend is. Ik heb ook gezien wat er gebeurt in landen met extreme ongelijkheid in rijkdom. Er zijn enorme verschillen in toegang voor zwarte mensen die menstrueren in landen met hoge armoedeniveaus, zoals Nigeria. Deze uitdagingen waarbij mensen niet kunnen krijgen wat ze nodig hebben, betekenen dat het aanpakken van stigma niet altijd prioriteit krijgt boven de dringende behoeften van gemarginaliseerde mensen. Sociaaleconomische factoren die sommige zwarte vrouwen ervaren, maken dat toegang tot menstruatieproducten niet altijd eenvoudig is. Ook behoren veel zwarte vrouwen tot culturen waar stigma en tooncontrole rond menstruatie bestaan, wat betekent dat sociaal beleid, onderwijs en economische maatregelen nodig zijn om het menstruatiewelzijn van zwarte vrouwen te waarborgen. Macht, toegang en kansen zijn complexe kwesties en mijn werk probeert die complexiteit aan te spreken. Girl power is niet alleen cisgender, neurotypisch, westers en wit.
Je bent onlangs door de Tate Collective geselecteerd om iets te creëren als reactie op de pre-Rafaëlitische schilder William Dyce’s Madonna en Kind voor Black History Month. Hoe voelde het om geselecteerd te worden voor zo'n prestigieuze opdracht en hoe ben je de opdracht aangegaan?
Het was absoluut geweldig om aan te werken! Ik koos een persoonlijke invalshoek voor mijn inzending, gebaseerd op spiritualiteit en mijn opvoeding via katholieke beelden. Ik vond het verfrissend omdat Black History Month zo vaak draait om populaire voorbeelden van ons trauma. Ik gebruikte mijn fantasierijke collagepraktijk om te reflecteren op beelden en motieven die mij vertrouwd waren, waarbij ik de figuur van de Maagd Maria transformeerde in een zwarte vrouw. Ik ben erg trots op het eindwerk en ik heb het gevoel dat het veel van mijn interesses binnen de kitscherige esthetiek van het katholicisme vastlegde. Terwijl ik knipte en plakte, filmde ik een Instagram reel die het proces achter de schermen documenteerde. Eerder kreeg ik de opdracht om een collage voor de Tate Collective Instagram-pagina in 2018 voor Black History Month. Dat werk sprak over kwesties van erbij horen en identiteit in het VK, geïnspireerd door de schokkende vervreemding die mijn grootmoeder van moederskant ervoer als Windrush-immigrant en dat te verbinden met zwarte identiteit en machtsstrijd lokaal in Nigeria.
Een van de taboes die we willen uitwissen is #periodshame. Heb jij dit ooit ervaren?
Ik heb zeker menstruatieschaamte ervaren, vaak van andere vrouwen. Ik herinner me momenten waarop ik per ongeluk een stoel of mijn kleding bevuilde. Andere meisjes maakten er een groot probleem van en probeerden me schuldig te laten voelen door me vies of slordig te noemen, enzovoort. Ik heb veel compassie voor mezelf omdat ik me niet schuldig hoef te voelen als mijn lichaamsfuncties per ongeluk zichtbaar worden voor anderen.
Mijn #firstperiodstory was grappig omdat ik me op mijn 12e herinner dat ik een donkerroodbruine vlek op mijn ondergoed zag toen ik naar het toilet ging. Ik rende naar de slaapkamer van mijn ouders en riep tegen mijn moeder: 'Ik denk dat mijn menstruatie net begonnen is!'. Ze stelde me gerust dat het gezond en normaal was en gaf me producten om te gebruiken. Later die dag bloedde ik meer en rende weer overstuur terug met de woorden: 'Mama, ik denk dat het weer is gebeurd!' Deze keer lachte ze en zei dat het niet allemaal in één enge vloed komt. Toen kalmeerde ik en begon ook te lachen.
Hier bij &SISTERS geloven we dat wanneer we verenigd en ondersteunend zijn naar elkaar, we allemaal geweldige dingen kunnen bereiken. Welke Sisters bewonder jij en waarom?
Ik bewonder de vrouwen in mijn familie die kennis, verhalen en zelfzorgrituelen aan mij hebben doorgegeven. Ik ben ook onder de indruk van mijn vrienden en mensen die ik volg die zich inzetten voor klimaat, gendergelijkheid, huiselijk geweld, mentale gezondheid en andere urgente kwesties. En iedereen die gemarginaliseerd is maar ervoor kiest om ondanks alles haar stem te laten horen.
Ten slotte is zus zijn een reis die ons veel levenslessen leert. Als je nu als grote zus terugkijkt, welke raad zou je jongere Funmi geven?
Allereerst zou ik haar vertellen dat haar lichaam normaal is! Dat het van haar is voordat anderen er een oordeel over vellen. En dat oordeel kan gebaseerd zijn op haar aantrekkelijkheid, hoe ze zichzelf zou moeten censureren en bepaalde aspecten van haar vrouwelijkheid verbergen om anderen te plezieren, en nog veel meer. Ze is waardevol op zichzelf, los van enige bevestiging of aandacht, en haar lichaam is geweldig en ze moet letten op de signalen die het haar geeft in plaats van zich te fixeren op de woorden van anderen.
Om meer van Funmi's werk te ontdekken, bezoek: artbyfunmi.
Blogdisclaimer
Onze blog is bedoeld om informatie en ideeën te delen over menstruatie, gezondheid en duurzaamheid. Hoewel we ons best doen om de inhoud nauwkeurig en up-to-date te houden, kunnen dingen in de loop van de tijd veranderen. De informatie hier is niet bedoeld als medisch advies — bij gezondheidsproblemen raadpleeg altijd een gekwalificeerde zorgverlener. Voor meer informatie over onze claims, zie onze Claims-pagina, en voor de meest actuele productinformatie, bezoek onze Productpagina's.
